انتظار بی سرانجام

واقعا که دنیا دوران دورانه.توام الان درست عین قدیمه من شدی. احمد سال 93 تا خرداد 99 .

با خودم میگفتم بزار ادمی که توی زندگیشه خوشش نیاد بعد خودش میاد 

یک عمر منتظرت بودم و با هر شرایظی که میبودی میخاستمت حتی اگر شوهر داشتیو طلاقت نمیداد اما تو نمیخاستیشو منو میخاستی و اومده بودی باز قبولت میکردم،پناهت میدادم تهران یا ایلام یا هر شهری که بهتر بود میبردمت جوری که دست بنی بشری بهت نرسه. و بعد  و با پول یا حتی زور هم که شذه طلاقتو میگرفتم و پاش میفتادو خون و خونریزیم میشد ابدا باکی نداشتم. تنها چیزی که لازم داشتم اعتماد کردنت بود.

سحر نشد و نیومدی فقط به این دلیل که ازش میترسیدی و از طرف دیگه منو (بناحق) مرد زندگی نمیدونستی ، چیزی که من متوجه شدم اینه که تو موقعیت فعلیت رو به اسم یک زندگی میبینی،وبقول خودت داغون شدی تا به اینجا رسیدی و داری حفظش میکنی ، اما از دید من نه این مرد و نه این زندگی اسمش زندگیه و اگر زن من میبودی در بدترین شرایظ باز بمراتب زندگیت بهتر از الانت هست.ضمن اینکه کاملا مطمعن بودم تو تنها نیستی و یارو هم ول کنت نیست و احتمالا طلاقت نداده و با دونستنه اینا داشتم حرف از خاستنت میزدم (بالا توضیح دادم).

سحر، ترس تو باعث میشه حروم شی،مگه ادم چقد جوونه؟ چند بارزندگی میکنه؟ از مرگ که بیشتر نبود؟ بود؟ و در مورد مرد زندگی بودن یا نبودن من، چیزی که هرگز توی محاسباتت لحاظ نکردی اینه که احمد برای مریم و زنهای دیگه انگیزه زندگی و تلاش نداره اگر طرفش کسی باشه که دوستش دارم 10 و اگر تو باشی تلاش و انگیزش در 100 ضرب میشد و مردی که پرتلاش باشه به همه جا میرسه

بگذریم نشد و تموم شدو رفت ، الانم فقط میخام بگم  

روح ادمو خاکستر میکنه این انتظار بی فایده

حتی اگه عقلت بگه شدنی نیست دل ادم ابدا ول کن نیست ابدا

تنها زمانی به ارامش رسیدم که خودم ازت گذشتم و گفتم از الان نصف شهر شیرازم پشت قبالت باشه نمیخامت

این انتظار  چنان دردی داره که نگو . پیرت میکنه بخدا قسم. کارت فقط میشه روزی 40 بار چک کردن وبلاگ.   و اصلا دوست ندارم توام تجربش کنی

سحر عزیزم،کاش مشکل اصلی منو حل کنی. و الا انتظار توام بیفایده خاهد بود . اگه برات مهمه بپرس مشکل اصلیم چیه و خوب بجوابم دقت کن